Samen met een cliënte keek ik naar haar moeite om écht het leven aan te nemen. Háár plek in dit leven in te nemen. Hier, nu, op aarde. Na twee voorbereidende sessies was het tijd om het contact met haar in de baarmoeder overleden tweelingbroertje aan te gaan. Hem écht in te nemen. Haar liefde voor hem te erkennen. Haar boosheid te uiten. Haar gevoel van in de steek gelaten zijn uit te spreken. Om hem daarna in de armen te vallen en hem eíndelijk weer te kunnen voelen. Dat verloren eenheidsgevoel weer lijfelijk te ervaren. Nú kan er gerouwd worden. Valt alles op zijn plek. En kan er door de erkenning van haar liefde voor hem en zijn goede wensen voor haar, een grote stap gemaakt worden. Naar het innemen van haar eigen plek in dit leven. En dat in alle volheid - inclusief de rouw - aan te nemen. (Geplaatst na toestemming van de cliënte) Bas Roeleveld www.jeplekinnemen.nu
